Ne diyordu yazar :  Gölgesinde asla oturamayacağını bilerek ağaçlar diken bir insan, en azından yaşamın anlamını çözmeye başlamıştır.

Yaşam mücadelesi kimimize göre basıp geçmek, kimimize göre kalbe dokunar geçmek kimimize göre ise de  hayatta onurlu kalabilmek için savaşının ta kendisidir.

Şşşt, Siz hangisisiniz?

Genellikle otizme dair işlediğim konulara bugün bir yenisi eklemliyim diyerek kalemimi elime aldım, kahvemi yudumladım ve  gözlerimi kapayarak etraflıca düşündüm. Zihnimdeki ses şöyle diyordu mücadeleni yaz.  Ve şöyle bir soru geldi aklıma ... Otizm mi beni yoruyor yoksa otizmin çözüm yollarını bilip yeterli imkanları sağlayamamak mı? Kim bilir kaçözel ebeveyn yada kaç sorumluluk duygusuna sahip insan kendi imkanlarıyla savaşmakta dedim kendi kendime.

"Öyleyse bugün başa dön, herhangi bir durum veya konuyu imanlı iradenle ve azminle aşabileceğini zihnine yerleştir. Elinden geleni yap gerisini yüce yaradana bırak. “Belli mi olur? Bakarsın umut olur."

İmtihan içinde imtihan vardır. Derlen toparlan da ufak bir imtihana satma kendini.

-Mevlana-

İmtihanlarımdan biri olan Otizm üzerine diyeceklerim; Otizmde en büyük problem, erken dönemde nitelikli ve yoğun özel eğitim uygulamalarının eksikliğidir. Bu eksilik devamında ailelere bitmek bilmeyen sorunlar dolu bi hayatı getirir. Otizmli çocuk ise yabancılaştığı dünya üzerinde hayata tutunma gayreti her geçen gün artar.

 Öyleyse otizmde mücadelede en önemli ihtiyaçlar ve çözüm yolları nelerdir?

*Otizmin erken teşhisi önemlidir. Bu konu Ülkemizde ne yazıkki ender sayıda prefesyonelleşmiş hekimlerle mümkündür.

* Erken tanı sonrası otizm için hızlı müdahele gereklidir. Bu da çocuğun düzeyine göre özel eğitim uygulamarıyla temas bulmasıyla mümkündür. Ülkemizde Otizmde bilimsel temeli olan eğitim modeli  yani "uygulamalı davranış analizi / ABA" eğitimini tüm müfredatları ve donanımıyla otizmli çocuğa veren devlet okulu ve özel eğitim merkezleri sınırlı sayıdadır. Ancak önemli bir husus ise bu eğitimin her otizmli çocuğa ulaşamaması veya çok az ders saatleri (8-12 saat) ile rapor karşılığı verilmesidir. Ülkemizde Devlet hizmetlerimiz otizm konularında gelişmekte olsa da belirttiğim hususların acilen "OTİZM EYLEM PLANI " çerçevesinde uygulanması gereklidir.

*Özel ebeveylere  psiko sosyal alanda destek olunması gereklidir. Çünkü ebeveyler ihtiyaçları belirli oranda sağlanan zorlu koşullarla otizmle savaş vermektedir. Devletimizin kamu uygulamarında otizme yönelik bu alanda çalışmaları olsada disipliner yaklaşımla izlenen ailelerin ihtiyaçları yerel yönetimlerle de desteklenmelidir. Örneğin;Engelsiz yaşam merkezleri 81 ilde olmalıdır. Her yaşa uygun Gündüz bakım evleri de 81 İlimizde acilen hayata geçmelidir. Gündüz bakım evleri otizme  yönelik, eğitim ve bakım sistemlerine ait tam kapasiteli olacak şekilde inşaa edilmelidir.

* Özel ebeveynlerin zorlu koşullarda eğitim aldırdığı ve ekonomik değeri yüksek olan terapi yöntemlerinin bilimselliği ilgili bilim kurulu tarafından incelenmeli ve geçerliliği olan terapilerin/eğitimlerin hızlıca devlet eğitim modeli sistemlerine eklenmesi sağlanmalıdır. Örneğin; spor,müzik,beslenme, konuşma terapi, ergoterapi ve yabancı dil eğitimi.

*Otizm bilim araştırma merkez ve laboratuarları  ünüversitelerde veya hastanelerde açılmalıdır.  Çünkü her geçen gün dünyamızda pandemiden daha hızlı ilerleyen otizmin şuanda neyden kaynaklandığı halen bilinmemektedir. Ülkemizde ender sayıda hekimlerce otizm teşhiş zamanında konulsa bile tedavi imkanları halen kısıtlıdır.

Ben özel bir anne olarak sizlere belirtebildiğim kısmi ihtiyaçları tüm özel gereksinimli bireylere ve de oğluma sunabilmek için azim ve kararlılıkla hayat mücadelemi sürdürüyorum.  Oğluma inanıyorum, emeklerimizin karşılığını ilahi gücün takdiri ile alacağımızı da biliyorum. Sizlere de "yeter ki umudu olsun insanın, niyeti hayr olsun akibeti de hayr olur" diyerek  son sözlerimi belirtiyorum.

Şükretmeyi bilene, gönlündeki niyeti  yüce Yaradana teslim edebilene Selam Olsun!

Mehtap AKGÜL